Α) Η απαρχή
Μέχρι το 1986 δεν υπήρχε νομική υπόσταση για την Ελληνική MENSA. Υπήρχαν όμως Έλληνες που ζούσαν στο εξωτερικό και είχαν γίνει μέλη της Διεθνούς MENSA. Δύο λοιπόν από τους Έλληνες, που έγιναν μέλη μέσω της Αγγλικής MENSA, σκέφθηκαν το 1979 να ξεκινήσουν ένα παράρτημα της Διεθνούς MENSA στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι τα πρώτα μέλη εδώ θα κατόρθωναν να ιδρύσουν την Εθνική MENSA. Οι Έλληνες αυτοί είναι ο Μάρκος Ν. Δραγούμης(1926-2011) - τότε διευθυντής του γραφείου Τύπου της χώρας μας στο Λονδίνο, πρώην βουλευτής της ΕΔΑ(1957), συγγραφέας - και ο Ανδρέας Χρ. Ριζόπουλος(1941-), εκείνη την εποχή εκδότης της Πρωινής των Πατρών και του περιοδικού Δημοσιότητα.
Ο Ανδρέας ξεκίνησε τις πρώτες δημοσιεύσεις περί MENSA και διέθετε το προσωπικό του γραφείο (κοντά στην οδό Ακαδημίας) για τα πρώτα τεστ που θα έφερναν και τα πρώτα μέλη. Πρώτος, χωρίς να το γνωρίζει αυτό, έφτασε ο Θεόδωρος Νάτσινας. Έλαβε το προκαταρκτικό τεστ, το οποίο προετοίμαζε τον ενδιαφερόμενο ώστε να είναι εξοικειωμένος κατά την ώρα του επίσημου τεστ, και λίγες ημέρες αργότερα έδωσε το επίσημο τεστ υπό επίβλεψη. Όταν ήρθε το γράμμα επιτυχίας συνοδευόταν και με πλήρη κατάλογο μελών της Διεθνούς MENSA που βρίσκονταν εκείνη την στιγμή στην Ελλάδα. Τα μέλη αυτά ήταν: ο ίδιος ο Ριζόπουλος, μέλος της Διεθνούς MENSA, και η Ρόζμαρι Παπαηλιού, μια Αγγλίδα κυρία, μέλος της Αγγλικής MENSA η οποία διέμενε προσωρινά εδώ. Η πρώτη (τηλεφωνική) επαφή με τη Ρόζμαρι ήταν χαρακτηριστική της επαφής με κάθε μέλος και άφησε την αίσθηση ότι δύο παλιοί φίλοι βρέθηκαν ξανά.
Ένα τεστ ευφυΐας, δημοσιευμένο σε συνέχειες από την εφημερίδα "Μεσημβρινή", ήταν αυτό που έφερε και άλλα μέλη. Σε αυτό το διαγωνισμό πρώτος νικητής βγήκε ο Στυλιανός Κνιθάκης και δεύτερος ο Νικόλαος Πατακιάς. Τότε συνέβη κάτι από αυτά που γίνονται σπάνια και απροσδόκητα, αλλά που συνήθως συμβαίνουν στην MENSA. Το δεύτερο βραβείο κόστισε πιο ακριβά στους δωροθέτες από ότι το πρώτο. Το πρώτο βραβείο ήταν ένα ταξίδι ενώ το δεύτερο μια εγκυκλοπαίδεια επιλογής του δεύτερου νικητή. Ο Νίκος Πατακιάς όμως που τότε είχε στόχο να γίνει μέλος του Διπλωματικού Σώματος - στο οποίο και τελικά βρίσκεται - ήθελε την Μπριττάνικα, η οποία και κόστιζε σαφώς περισσότερο από ότι το ταξίδι.
Έτσι άρχισε μια σειρά ανεπίσημων δραστηριοτήτων. Από το 1979 που το πρώτο μέλος έδωσε το τεστ με επιτυχία και μέχρι το 1985 δεν υπήρχε καταστατικό της Ελληνικής MENSA. Υπήρχε όμως κάποιο εκλεγμένο άτυπο συμβούλιο που φρόντιζε για τις συναντήσεις και μέσα στους στόχους του, είχε και την συγγραφή ενός καταστατικού. Ο Ανδρέας Ριζόπουλος δε δέχθηκε να γίνει ο πρώτος πρόεδρος του εθνικού παραρτήματος. Πίστευε ότι με τη φροντίδα για τις δημοσιεύσεις και τους διαγωνισμούς έκανε τη θητεία του στην ηγεσία της Λέσχης και ότι καλό είναι να εναλλάσσονται τα πρόσωπα, ώστε να είναι καινούρια και να έχουν διάθεση να προσφέρουν.
Τα πρώτα χρόνια οι συναντήσεις γίνονταν στα σπίτια μελών και αργότερα άρχισαν συναντήσεις σε αίθουσες και μπαρ ξενοδοχείων.
Στα μέσα του 1985 έγιναν κάποιες συναντήσεις για την κατάρτιση του καταστατικού και ο Στέλιος Κνιθάκης προώθησε την ιδέα ότι οι νεότεροι μπορούν να χρησιμοποιήσουν φωτοτυπίες από τον αστικό κώδικα και να το γράψουν. Τελικά ετοιμάστηκε ένα καταστατικό βάσει του καταστατικού της Διεθνούς MENSA και αποστάλθηκε σε 20 περίπου Έλληνες, μέλη της Διεθνούς MENSA, τα οποία ρωτήθηκαν αν θα υπέγραφαν ένα καταστατικό. Η απάντηση ήταν ναι. Ο Βασίλης Αναστασόπουλος, που υπήρξε και πρόεδρος της ομάδας πριν την υπογραφή του καταστατικού, καθώς και ο Γεώργιος Σαββόπουλος, που έγινε ο πρώτος εκδότης του περιοδικού της Ελληνικής MENSA μετά την ίδρυσή της, συναντήθηκαν στο γραφείο του Θεόδωρου Νάτσινα όσες φορές χρειάσθηκε και συνετέλεσαν στην συγγραφή του καταστατικού.
Το καταστατικό υπογράφτηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1985. Ο Βασίλης Αναστασόπουλος, το παρουσίασε σε όσα μέλη δεν μπόρεσαν να είναι παρόντα και το υπέγραψαν όλοι. Σύνολο 26 άτομα. Έπειτα δόθηκε σε δικηγόρο και ξεκίνησε η έγκρισή του. Έτσι αρχίζει η επίσημη ιστορία της Ελληνικής MENSA.
Το πρώτο συμβούλιο του 1986 οδήγησε στις πρώτες εκλογές του σωματείου. Η Βίκυ Παπουή- Ράπτη, μέλος του πρώτου συμβουλίου και της ομάδας των δημοσίων σχέσεων (μαζί με τον Νίκο Μανούσο και τον Νίκο Αναγνωστάτο), κατά την διάρκεια επαγγελματικού της ταξιδιού στο Λονδίνο συναντήθηκε με τον Εντ Βίνσεντ (εκτελεστικό γραμματέα της Διεθνούς MENSA) και συζήτησαν για το πως θα βοηθηθεί η Ελληνική MENSA. Έτσι κατέληξαν στο να πραγματοποιηθεί το ετήσιο διεθνές συνέδριο της MENSA τον Σεπτέμβριο του 1988 στην Αθήνα. Τα μέλη του πρώτου συμβουλίου -μετά την επικύρωση του καταστατικού από το Πρωτοδικείο (4496/86 και 15418/7.7.1987)- ήταν οι: Αναστασόπουλος Βασίλης, Κνιθάκης Στυλιανός, Νάτσινας Θεόδωρος, Παναγιώταρος Νικόλαος, Παπουή- Ράπτη Βασιλική, Σαββόπουλος Γεώργιος, Φλώρου Βασιλική. Η καλή χημεία μεταξύ των μελών του συμβουλίου σε συνδυασμό με την πολύ καλή γραμματειακή οργάνωση της Βασιλικής Φλώρου είχε σαν αποτέλεσμα να πλησιάσει τότε το σωματείο τα 200 ενεργά μέλη.
Τη διοργάνωση του συνεδρίου του 1988 φρόντισε ο Νικόλαος Αναγνωστάτος, με την βοήθεια βέβαια αρκετών άλλων μελών. Ο Σπύρος Λιβανός φρόντισε να παρατεθεί το επίσημο δείπνο του συνεδρίου στον «Καλοκαιρινό» στην Πλάκα. Οι επίσημοι καλεσμένοι, άνθρωποι από όλες τις χώρες του κόσμου όπου είχε παραρτήματα η MENSA, έβγαλαν ομαδικές φωτογραφίες και άρχισαν το δείπνο τους. Λίγο αργότερα όμως προέκυψε μία έκπληξη· κάποιοι άλλοι συνδαιτυμόνες στον «Καλοκαιρινό» άρχισαν να χτυπούν τα μαχαιροπήρουνα τους με ρυθμό πάνω στα άδεια πιάτα τους!!! Σε λίγο ανέβηκε στην πίστα κάποιος ξένος ο οποίος φάνηκε γνωστός... Θύμιζε τον Πήτερ Γκάμπριελ! Όταν μάλιστα ευχήθηκε προς ένα τραπέζι στο βάθος του κέντρου χρόνια πολλά στον Στίνγκ για τα γενέθλιά του, στις 5 Οκτωβρίου, όλοι θυμήθηκαν ότι ο Στίνγκ και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες βρίσκονταν στην Αθήνα για την συναυλία της διεθνούς Αμνηστίας. Τότε έγινε αντιληπτό ότι συνέπεσε να γιορτάσει ο Στίνγκ τα γενέθλιά του στο ίδιο κέντρο που είχε παραθέσει η Ελληνική MENSA το αποχαιρετιστήριο γεύμα για τους προσκεκλημένους... Οι κάμερες βγήκαν πάλι και καινούριες φωτογραφίες τραβήχτηκαν, μέχρι που τελείωσε και το τελευταίο φιλμ, με τον Πήτερ Γκάμπριελ και άλλα μέλη του συγκροτήματος να χορεύουν Ελληνικούς χορούς αγκαλιασμένοι με τα μέλη της MENSA.
Β) 1989-2008
Η Ελληνική MENSA είχε κάνει το πρώτο βήμα! Είχε αναγνωριστεί από την Διεθνή MENSA ως Emerging National Mensa, το πρώτο από τα τρία επίπεδα που αξιολογούνται οι Εθνικές MENSA. Ακολούθησαν είκοσι χρόνια μιας δύσκολης πορείας με σκαμπανεβάσματα και με τα ενεργά μέλη να αυξομειώνονται μεταξύ 50 και 150.
Γ) 2009-μέχρι σήμερα
Το 2009, το νέο Διοικητικό Συμβούλιο υπό την καθοδήγηση του νυν προέδρου Χρήστου Μ. Αποστολίδη, ξεκίνησε δυναμικά την αναδιοργάνωση της Ελληνικής MENSA. Τα ενεργά μέλη πολλαπλασιάστηκαν σε όλη την Ελλάδα, για να φθάσουν σήμερα πάνω από 1200! Οι δραστηριότητες πλήθυναν ανοίγοντας νέους ορίζοντες. Η αναγνώριση δεν άργησε να έρθει από την Διεθνή MENSA. Έτσι η Ελληνική MENSA προβιβάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2011 στο επίπεδο της Provisional National Mensa και εννέα μήνες αργότερα αργότερα, τον Ιούνιο του 2012, στο ανώτατο επίπεδο της Full National Mensa! Αυτόματα απόκτησε θέση στο παγκόσμιο συμβούλιο των προέδρων της Mensa (IBD) και δικαίωμα ψήφου, αφού τα ενεργά μέλη είναι πάνω από το όριο των 500. Από το 2018 δε, που ξεπέρασε τα 1000 μέλη, απόκτησε και δεύτερη ψήφο στο παγκόσμιο συμβούλιο!
Οι πρόεδροι της Ελληνικής MENSA μέχρι σήμερα:
- Θεόδωρος Νάτσινας (1986 - 1989)
- Νικόλαος Αναγνωστάτος ( 1990 - 1991)
- Ανδρέας Χαλκιαδάκης (1992 - 1993)
- Νικόλαος Πατακιάς (1994)
- Μάρκος Αλαφούζος (1995 - 1998)
- Ιωάννης Τζένος (1999 - 2000)
- Γεώργιος Κλείτσας (2001 - 2002)
- Ιωάννης Τζένος (2003 - 2008)
- Χρήστος Αποστολίδης (2009 – μέχρι σήμερα)
