Τι είναι χαρισματικότητα;
Στη MENSA γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο εύκολα παρεξηγείται η έκφραση “χαρισματικό παιδί” ή "χαρισματικός άνθρωπος”.
Είναι ο καλύτερος μαθητής της τάξης; Μπορεί και όχι…
Ενδιαφέρεται για όλα τα μαθήματα και του αρέσει πολύ το σχολείο; Μπορεί και όχι…
Το ήσυχο συνεργάσιμο και υπάκουο παιδί; Μπορεί και όχι…
Εξαιρετική ταχύτητα εκμάθησης, εκτενές λεξιλόγιο, δυνατή μνήμη, περιέργεια, ωριμότητα, αίσθηση του χιούμορ, παρατηρητικότητα, ευαισθησία, ζωηρή φαντασία… κι αυτά είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά που παρατηρούνται συνήθως στα χαρισματικά παιδιά.
Οι γονείς δυσκολεύονται να κατανοήσουν τι σημαίνει χαρισματικότητα και ποια η επίδρασή της πάνω στο παιδί τους. Πόσο πιο δύσκολο είναι για το ίδιο το εξάχρονο, οκτάχρονο ή δεκάχρονο παιδί να το κατανοήσει!
Τα χαρισματικά παιδιά ξέρουν απλώς ότι διαφέρουν, όπως το ξέρουν και όλα τα άλλα παιδιά γύρω τους. Έχουν νιώσει και τις δύο όψεις αυτού του νομίσματος, τη θετική και την αρνητική, για τα ενδιαφέροντά τους, τις ιδιοτροπίες τους και τα ακαδημαϊκά τους ταλέντα. Συχνά επίσης έχουν ξεπεράσει ή έχουν αποδεχτεί την ανία και την απογοήτευση που τους δημιουργεί η παραδοσιακή σχολική τάξη η οποία είναι σχεδιασμένη για τις ανάγκες του μέσου όρου. Η έκφραση “χαρισματικό παιδί” μπορεί να δίνει κάποια επικύρωση για τα όσα ήδη γνωρίζει ένα παιδί για τον εαυτό του αλλά μπορεί και να δημιουργεί ανασφάλεια, παρεξηγήσεις και ένταση.
Η Χαρισματικότητα, είναι μια μεγαλύτερη συνειδητοποίηση, μεγαλύτερη ευαισθησία, μια μεγαλύτερη ικανότητα, κατανόησης και μετατροπής αντιλήψεων σε διανοητικές και συναισθηματικές εμπειρίες. (Annemarrie Roeper, 2000)
• συνεπάγεται αναπτυξιακές διαφορές στην αφηρημένη σκέψη, συναισθηματική ευαισθησία και ένταση.
• είναι η εμπειρία του να νιώθεις “ξένος”.
• μπορεί να αναγνωριστεί σε μικρή ηλικία.
• σε συνοδεύει σε όλη σου τη ζωή.
• δημιουργεί ποιοτικά διαφορετικές εμπειρίες ζωής.
• οδηγεί σε μία σειρά ζητημάτων μοναδικών για αυτήν την ομάδα, κάνοντάς τους ευάλωτους.
• υποδηλώνει σημαντικά διαφορετικές ανάγκες από το σύνηθες.
• απαιτεί αναγνώριση από νωρίς, παρέμβαση και τροποποιήσεις από ειδικούς για να εξασφαλισθεί η ψυχολογικά υγιής ανάπτυξη του παιδιού.